Om tickets te bemachtigen voor het Studio Ghibli Museum hebben we wel wat moeite moeten doen. De tickets worden namelijk per maand verkocht op hun website, maar worden bijna altijd allemaal weggekaapt door grotere bedrijven die ze verkopen voor meer dan 10 keer de prijs. Carl is een maand van tevoren 's nachts opgestaan om 3 uur om de tickets via hun website te bestellen, en dat was ons ook gelukt, dus we hadden de tickets voor 8 euro per stuk ! De tickets zijn natuurlijk ook altijd uitverkocht, want het museum is niet zo heel groot dus er worden maar een aantal toeschouwers per dag toegelaten.

Studio Ghibli is een Japanse filmstudio, opgericht in 1985, die een groot aantal anime-films heeft gemaakt. Een deel hiervan zijn vrij bekend geworden onder tekenfilmliefhebbers, zoals "Spirited Away" en "My Neighbor Totoro" (Totoro, een fictief monster, is ook het logo van de studio).

Totoro achter het glas

Zelf hebben we lang niet alle films van studio Ghibli gezien, maar diegene die we wel gezien hebben, waaronder de twee bovengenoemde, vonden we helemaal fantastisch ! Het hele gebouw was helemaal in de stijl van de Ghibli films, vanbinnen en vanbuiten. Helaas mochten we binnen geen foto's nemen. Er waren hele demonstraties uitgestald om te zien hoe een tekenfilm nu eigenlijk werd gemaakt, dat was heel interessant ! Ook waren er veel schetsen te zien aan de muren en mochten we een kortfilm zien. Er was ook een winkeltje en een café aan het museum.

Dit was echt een fantastische afsluiter van onze reis in Japan.

We hebben zoveel gedaan in 2 weken, waar ik zelfs niet veel over geschreven heb, we hebben gereisd met de bus, taxi, boot en wel meer dan 50 keer de trein of metro genomen en de hoffelijkheid van de Japanners telkens weer mogen ervaren. In al die keren dat we met de trein gereisd zijn heb ik maar één keer moeten rechtstaan (en het was altijd super druk).

We hebben ontdekt dat Japanners niet de beste zijn in Engels, maar ze proberen wel, dus wij probeerden ook al eens een bedankje te zeggen in het Japans, en moeten nu nog steeds afleren om niet te buigen hier in België.

We zijn voor de eerste keer samen op het vliegtuig gegaan, en dat was in totaal 11 uur vliegen ! Dat is natuurlijk wel het minste geweest aan de reis, het lange vliegen. Maar de terugreis vloog voorbij, waarschijnlijk omdat we helemaal uitgeput waren. In de luchthaven van Tokyo werden we ook goed geholpen, alles ging goed vooruit en we hadden alles snel gevonden. Ik werd ook telkens een stoel aangeboden als we in de rij moesten wachten, ze zijn hier echt oplettend en ik heb meermaals tegen Carl gezegd dat ik me net een koningin voelde in Japan :-D !

We hebben verschillende dingen gegeten die typisch Japans zijn, sommige zijn meegevallen, sommige niet (een zee-egel bv). Over het algemeen heb ik toch liever normale kost, maar de sushi blijft me nauw aan het hart.

Ik ben erg ziek geweest voor een paar dagen, door mijn keelontsteking. Ik heb twee dagen goed gerust en ben er gedeeltelijk weer bovenop geraakt, maar ik bleef kriebelhoest en keelpijn hebben 's nachts en heb dus in de tweede week heel weinig geslapen. Zelfs nu heb ik nog altijd die droge hoest.

We hebben een aardbeving gevoeld in Tokyo, om 7 uur 's ochtends toen we nog lagen te slapen. Het was een aardbeving met een magnitude van 5.3, maar we zaten nog vrij ver van het epicentrum, en voor de Japanners is dat toch bijna dagelijkse kost. Er is dus niets speciaals gebeurd. De gebouwen zijn ook gebouwd om zo'n aardbeving te weerstaan. Het was toch wel even schrikken, we werden er allebei van wakker geschud!

We willen zéker in de toekomst nog eens terug naar Japan, om dan iets langer in Kyoto te verblijven en zeker ook nog terug te keren naar Tokyo, omdat we daar toch enkel maar het topje van de ijsberg gezien hebben. Tokyo is zo ontzettend groot en door de beperkte afstand die ik maar kan wandelen op een dag hebben we toch een paar keer spijt gehad dat we niet verder konden. Over het algemeen was het een topvakantie die ons nog lang zal bijblijven. Ik zal vooral de vriendelijkheid en gastvrijheid van de Japanners missen.

Arigatou gozaimasu Japan !