We hebben deze week Ruby on Rails een beetje beter leren kennen. Het project is een soort van telefoonboek voor de werknemers van Slagkryssaren, maar met meer functionaliteiten, zoals events die gepland kunnen worden. Oskar heeft ons het begin van ons project laten maken (omgeving opzetten, leren werken met trello board en gitflow, wireframes tekenen, en 2 simpele pagina’s laten maken: de login pagina en de profielpagina). We mogen op ons eigen tempo werken en vragen stellen als het nodig is, dit vinden we wel een fijne manier van werken.

Donderdagnamiddag moesten we verslag uitbrengen over hoe ver we stonden en toen wist Oskar ons ook te vertellen dat er vrijdagavond na het werk een “after work” plaatsvond. Een beetje verward vroegen we hem wat dat eigenlijk betekende. Hij zei ons dat alle werknemers van het bedrijf dan rond half 6 naar het kantoor kwamen, en ze allemaal wat bier meenamen (bier is moeilijk om aan te komen hier in zweden, je moet alles boven 4% halen in een speciale winkel van de overheid, en dit wordt beperkt per persoon per maand). Hij vroeg of we ook nog bleven omdat we dan de kans hadden om nog nieuwe mensen te leren kennen die we door de week nog niet gezien hadden. We vonden dit een goed idee en hebben dus meegedaan aan de vrijdagavondtraditie van Slagkryssaren.

Op een normale dag door de week zijn er meestal tussen de 5 en 10 werknemers op kantoor, heel rustig dus.

Toen de “after work” begonnen was waren er ongeveer tussen de 20 en 30 mensen op het kantoor, heel wat meer dan we gewoon waren dus ! Oskar heeft ons nog aan een paar andere mensen voorgesteld en we hebben uiteindelijk een gezellige avond gehad, waarbij er veel gedachten gewisseld werden en er dingen (vooral prijzen) vergeleken werden tussen Zweden en België. Er werd ook wat gepraat over de opleidingen, omdat de meeste mensen op het bedrijf wel een masteropleiding gehad hebben. Ze moeten dan ook superveel wiskunde volgen (één schooljaar niks anders dan wiskunde). Oskar vertelde ons dat in het bedrijf allemaal jonge mensen werkten, de oudste die er werkte was 31, dus de sfeer is redelijk los, maar er wordt ook hard gewerkt ! Toen het half 9 was besloten we om te vertrekken, we waren allebei moe en we moesten nog eten.

Uitgeput van een lange week hebben we nu met dankbaarheid kunnen uitslapen en kunnen we nu nadenken wat we allemaal kunnen gaan doen in het weekend.